بالاخره نتیجه دکتری اومد و شکر خدا ما قبول شدیم. رشته حقوق خصوصی. خاصیت دنیا همینه دیگه آدم کلی دنبال اینه که یه چیزی رو بدست بیاره و فکر میکنه اگه به خواستش برسه دیگه چی میشه! ولی همین که به مطلبش رسید میفهمه که ای بابا اونم کشک بوده.
البته من چون تجربه قبولی دکتری دانشگاه آزاد رو داشتم خیلی قبولی حالی به حالیم نکرد چون میدونستم شادی قبولی چند روزی بیشتر طول نمیکشه و دوباره همون آش و همون کاسه! ولی با این حال بازم وقتی خبر قبولی رو شنیدم، یه کم خوشحال شدم، چیکار کنم آدمیزادم دیگه! شرطی شدم!
کلا، زندگی ما همینه. مثل کسی که توی بیابون دنبال آب میگرده. هی سراب میبینه و خیال میکنه آبه و خوشحال میشه. بعد که کلی رفت میبینه که ای دل غافل سراب بوده. زندگی ما هم همینطوریه. هفتاد هشتاد سال عمرمون رو میدویم دنبال سراب، آخرش میفهمیم چیزی نداریم! با پیرمردا صحبت کنید، این حرف من رو درک میکنید. البته خودم هنوز درکش نکردما!
فکر کنم یه آیه توی قرآن هم داریم بذار سرچ کنم آهان پیدا کردم:
وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ کَسَرَابٍ بِقِیعَةٍ یَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاء حَتَّى إِذَا جَاءهُ لَمْ یَجِدْهُ شَیْئًا وَوَجَدَ اللَّهَ عِندَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ وَاللَّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ. نور-39شیطونی: حالا از این حرفای فلاسفه و عرفا که بگذریم، خداییش قبولی دکتری حال دادا مخصوصا اینکه جاسبی رو پیچوندیم!
- ۸۹/۰۸/۱۵