حال همان است و اوضاع همان

اوضاعمان را اگر میپرسی، تفاوتی نکرده است، همچنان دلتنگی های سابقم را دارم و تغییری نکرده ام، فارغ از اینکه پیش از این دغدغه های کمتری داشتم و بیشتر به یاد تو می افتادم، ولی الان بهانه هایی برای خودم جستجو کرده ام تا دور بودن از تو را فراموش کنم. هوا همان هواست، روزگار همان روزگار، آدمها همان آدمها و فقط چهره های دور و برم عوض میشوند.  متوقف بودن نشانه رشد نکردن و ایستا ایستادن نیست، بلکه نشانه رو به عقب رفتن است. زندگی برای ما این را خواسته است و پنج سال دیگر هم اگر به این وبلاگ سری بزنم و سخن بگویم، باز دوری از تو و جستجوی عشق و است و همین اوضاع....