یکی از دوستانم در کامنتی که برای من گذاشته بود از آمار کم بازدید از وبلاگ گله کرده بود که چرا بازدید از وبلاگ من اینقدر کم بوده! حدود ۴۷ تا!
حرف این دوست عزیز این فکر رو به ذهن من آورد که بعضی اوقات آدما برای تصمیم گیریاشون در زندگی شمارنده میذارن!!! درست مثل وبلاگها!!! منظورم اینه که طرف برای اینکه یه تصمیمی توی زندگیش بگیره یا اینکه درستی یه تصمیم توی زندگیش رو بسنجه تو ذهنش یه شمارنده نصب میکنه، بعد میشمره که چقدر از ادمای اطرافش اون تصمیم رو تأیید میکنن.
با این طرز تلقی که خیلی از ما دچارش هستیم در حقیقت زندگیمون رو مفتی و مفتی میفروشیم به دیگران و بهشون به طور ضمنی میگیم " من چون خیلی ادم کوچیکی هستم و برام نظر شما بیشتر از نشر خودم ارزش داره،پس جوری زندگی میکنم که نظر شما تأمین بشه نه نظر خودم" حالا از دلایل و عواقب چنین طرز تفکری و اینکه چرا ادم اینجوری میشه بگذریم. شایدم بعدا دوباره در موردش مطلب نوشتم چون خیلی مسئله مهمیه.
دست آخر اینکه در جواب آقا سید عزیز باید بگم که کم بودن آمار بازدید از وبلاگ منو نگران نمیکنه، چون هدفه از توشتن وبلاگ چیز دیگه ایه که در پستای قبل گفتم!!!
راستی عید غدیر هم بر همه سادات گرام مبارک بالاخص خودم!!