ما شاید تو از خودت این سوال را بپرسی که چرا من نام این وبلاگ را آرامشکده گذاشته ام .در مورد این سوالت باید بگویم که به نظر من مهمترین مسئله ایکه انسان برای هر انسانی وجود دارد این است که چگونه میتوان به آرامش رسید و اگرچه شاید بسیاری خودشان هم ندانند که از صبح که از خوا ب بیدار میشوند و فعالیت خودشان را شروع میکنند تا آن هنگامی که دوباره سر بر بستر میگذارند پیوسته به دنبال یک مفهوم هستند آرامش..
شاید هنگامی که انیشتین به دنبال جواب به سوالات خود بود و هنگامی که ادیسون در آزمایشگاه خود اختراع جدیدی را پایه ریزی میکرد...آن هنگام که فرعون خود را خدا میدانست و دیگران را به بندگی خود دعوت میکرد...آن هنگام که ابولهب به پیامبر سنگ پرتاب میکرد و مشرکین به دنبال قتل پیامبر بودند...هنگامی که بوش فرمان حمله نیروهایش به کشورهای مختلف را صادر میکرد ...و آن هنگام که صدام از شنیدن صدای ناله بیوه زنان و کودکان لبخند رضایت بر لبانش جاری میگشت....
آن هنگام که ابراهیم از خداوند تقاضای برهان میکرد..وآن هنگام که رسول اکرم در غار حرا مشغول عبادت بود و سکوت شب را با ناله هایش پاره میکرد .هنگامی که علی از فرط عبادت غش میکرد و هنگامی که ابی عبدالله در معرکه نبرد هر لحظه برافروخته تر و مطمئن تر میشد همه به دنبال یک مفهوم بودند..آرامش
در یک سخنرانی از امام شنیدم که میفرمود :ای آقایان مسئولین بدانید که اگر شما هم به جای رئیس جمهوری آمریکا بودید و این همه قدرت در اختیار شما بود ،اگر توجه به مبدا آرامش نمیکردید ،شما هم ممکن بود از رئیس جمهور آمریکا بدتر شوید،زیرا خیلی سخت است که انسان این مطلب را متذکر با جان و روح باشد که الابذکرالله تطمئن القلوب
- ۸۶/۰۵/۲۱