اهالی موسیقی

شاید این مطلب خیلی با حال و هوای وبلاگ جور نباشه ولی بد نیست یه نگاهی بهش بندازید. شجریانی که سیاسی نبود ولی سیاسی شد. نگاهی بر سرگذشت استاد آواز ایران شاید بتونه دید بهتری رو نسبت به موضعگیریهایی که ایشون به خصوص پارسال کرده به ما بده. البته نباید این نکته رو هم فراموش کرد که این اظهار نظری که در مورد ایشون شده، فقط یه طرف واقعیته که ممکنه خیلی هم صحیح نباشه. اما نکات جالبی که در مورد نحوه فعالیتهای استاد آواز ایران و به خصوص تولید و تهیه دو اثر معروفش "ایران ای سرای امید" و " بیداد" مطرح شده، این مطلبو به ذهن میرسونه که ایشون که همیشه از صدا و سیما به دلیل پخش این سرود انتقاد میکنه و عدم رضایتش رو از پخش این سرود ها اعلام میکنه، در واقع صاحب این اثر نیست! البته هنوز هم شجریان رو دوست دارم . اما نه به خاطر خودش و نه به خاطر موضعگیریهای نابخردانش، که به خاطر صدای جاودانش که ودیعه ای الهی برای اونهۀ براش آرزو میکنم که ای کاش کمی با شعرایی که نغمه های روحانی اونا رو زمزمه میکنه، هم فضا  و همراه میشد.که دیگر شجریان، شجریان نبود!

http://www.fararu.com/vdcjvaex.uqexxzsffu.html